Şiir yazardı. İlk gençlik yıllarından beri böyleydi. Neden yazdığını
düşünmeden, o şiirlerle ne yapacağını dahi bilmeden yazmıştı yıllar
boyu.
O kadar kendiliğindendi ki bu, şiirlerin canı olduğunu, dünyaya geleceklerinde kendisini sadece bir aracı olarak kullandıklarını düşünürdü.
En yakın arkadaşından başka pek kimseye de göstermemişti zaten şiirlerini. "Kitap çıkaralım bunlarla" derdi bazen arkadaşı. Üşenirdi. Kapı kapı dolaşıp, "beğenin benim şiirlerimi" minvalinde bir yalvarış, ona göre değildi.
O kadar kendiliğindendi ki bu, şiirlerin canı olduğunu, dünyaya geleceklerinde kendisini sadece bir aracı olarak kullandıklarını düşünürdü.
En yakın arkadaşından başka pek kimseye de göstermemişti zaten şiirlerini. "Kitap çıkaralım bunlarla" derdi bazen arkadaşı. Üşenirdi. Kapı kapı dolaşıp, "beğenin benim şiirlerimi" minvalinde bir yalvarış, ona göre değildi.
Hele ki bir kaç bin lira bayılıp, matbaalarda kendisi bastırmayı ise
hiç anlamıyordu. İrsaliye miydi bu? Şiir yürek işiydi. Basılmasa da
olurdu.
Uğur Demircan, 2015, Seydişehir
Uğur Demircan, 2015, Seydişehir