Fan Davası

uğur demircan deneme yazı selfi selfie özçekim telefon silah
Kalabalık bir caddede yürürken, yan tarafımda garip bir hareket, daha doğrusu 'hareketsizlik' fark edip bakıyorum: Elinde cep telefonu, kolunu ileri ve yukarı uzatıp bekleyen bir insan...

Köyden, kanlısını bulup öldürmek üzere büyük kente gelen ve kalabalık bir caddede onunla karşılaşıp silahını doğrultan adam sessizliği...

Yaşanan anda, aynı ürkütücü sessizlik var bir kaç saniyeliğine. Tek fark, karşısındakine değil kendine çekiliyor cep telefonu kamerasının tetiği...

Ne için peki? Fotoğrafını bir sosyal mecrada yayınlamak, başkalarına beğendirmek ve olur da bu beğeniler artarsa, yani akraba ve yakın arkadaş sayısını geçerse, 'fan' tabir edilen bir çeşit hayran kitlesi oluşturmak için. Ne işe yarıyor bu fan müessesesi dersek, kimi reklam alarak paraya tahvil ediyor fanlarını, kimiyse sadece psikolojik tatmin için kullanıyor.

Megalomani denilen bir ruhsal sorun tipi var. Kendini, kabiliyetlerini ve yaşam tarzını olduğundan daha farklı yerlere, daha üst seviyelere konumlandırmakta böyle insanlar. Kendini beğenmişlik, en yalın ifadeyle... Haldun Taner'e göre kökeninde çoğu zaman aşağılık kompleksi yatmaktaymış ama o başka bir araştırma konusu.

Velhâsıl toplu bir megalomani hâlinde olduğumuz söylenebilir bir süredir. Sosyal medya tetikledi bunu ve az ya da çok, hepimiz bir ucundan dâhiliz aslında. Kolay kolay beğenmiyoruz hiç kimseyi ama beğenilmek istiyoruz. Kalabalık caddede tek başına yürüyoruz ama elimizdeki cihazda kalabalıklaşmaya çalışıyoruz umutsuzca.

Uğur Demircan, Şubat 2016 - İzmir


Daha yeni Daha eski